Man Keeping
SEVGİLİNİZİ VEYA EŞİNİZİ ELİNİZDE TUTMA ÇABASININ ALTINDA YATAN PSİKOLOJİ NEDİR?
“MAN KEEPING”
Genellikle kadınların romantik ilişkilerde bir erkeği elde tutma, bağlı kılma veya ilişkiyi sürdürme çabalarını tanımlamak için kullanılan günümüzde İngilizce “Man keeping” olarak adlandırılan modern bir kavramdan bahsediliyor. Bu ifade ilk bakışta ilişkisel stratejilerle ilgili gibi görünse de, altında yatan psikolojik dinamikler oldukça derindir ve toplumsal cinsiyet rolleri, bireysel özgüven, bağlanma stilleri gibi faktörlerle yakından ilişkilidir.
Bu çaba çoğu zaman kaygılı bağlanma, terk edilme korkusu ya da yeterince değerli hissetmeme gibi duygulardan besleniyor.
Psikolojik açıdan bakıldığında, "Man keeping" davranışları çoğu zaman güvenlik ihtiyacının, terk edilme korkusunun ya da değersizlik hissinin bir yansıması olabilir. Özellikle kaygılı bağlanma stiline sahip bireyler, ilişkide karşı tarafı kaybetme korkusuyla fazlaca çaba gösterme eğiliminde olabilirler. Bu çabalar, bazen özveri ve sevgi olarak görünse de, temelde kişinin kendi değerini ilişki üzerinden tanımlaması riskini de taşır.
Özellikle toplumsal normlar, kadının ilişkiyi sürdürme sorumluluğunu üstlenmesi gerektiğini dayatabiliyor. Bu da kişiyi kendi ihtiyaçlarını görmezden gelerek partnerini memnun etmeye itiyor.
Toplumsal normlar da bu psikolojik süreci şekillendirir. Kadınlara küçük yaşlardan itibaren "ilişkiyi sürdürmenin sorumluluğu senindir" mesajı verilir. Bu bilinçdışı telkin, kadınları kendi ihtiyaçlarını geri plana atarak partnerlerini memnun etmeye yöneltebilir. Bu durum ise zamanla duygusal tükenmişlik, özgüven kaybı ve bağımlı ilişki dinamiklerine yol açabilir.
"Man keeping" aynı zamanda kontrol ve manipülasyon gibi sağlıksız davranışları da tetikleyebilir. Kimi zaman partnerin ilgisini sürdürmek adına yapılan fedakârlıklar, bireyin kendi sınırlarını ihlal etmesine neden olabilir. Psikolojik sağlığı korumak adına, ilişkinin dengeli, karşılıklı ve gönüllü bir şekilde sürdürülmesi gerekir.
Sonuç olarak, "man keeping" kavramını sağlıklı bir ilişkiden ayıran temel fark, kişinin kendi içsel ihtiyaçlarını inkâr ederek dışsal onaya bağımlı hale gelmesidir. Sağlıklı ilişkilerde ise her iki taraf da birey olarak kendini değerli hisseder, ilişki ise bir ihtiyaçtan değil, bir tercihten doğar.
UNUTMAYIN
Sevgi çaba ister, evet — ama özdeğerinden vazgeçmeni istememeli.
Bir ilişkiyi “korumak” adına kendini kaybetmek, uzun vadede duygusal tükenmişliğe yol açabilir.
Sağlıklı bir ilişkide kimse kimseyi “tutmaz”.
İki taraf da kalmak ister ve bunu birlikte seçer.